Seoski turizam

Svi koji požele da nekoliko dana predahnu od “blagodeti“ urbanog života i da se dobro odmore uz miris voćki u dozrevanju, sveže pokošene trave ili šarolikog procvetalog lekovitog i šumskog bilja – priželjkivani mir, potrebnu relaksaciju i rekreaciju po sopstvenoj meri mogu zgodno i jeftino da pronađu u ponudi seoskog turizma opštine Osečina.

Sa ovom osnovnom porukom 25 domaćinstava okupljenih u Udruženju građana za razvoj seoskog turizma “Jadarski konak“, sa svojim kategorisanim kapacitetima, posle uspešno prebrođene edukacije, očekuju prve goste i vlastiti iskorak i dokazivanje u novom poslu.

Ohrabreni onim što su videli u Valjevskoj Kamenici, Popučkama, Podbukovima, Mionici, Skakavcima, Sečoj Reci i Vardi, mestima u opštinama Valjevo i Kosjerić koja imaju bogatu tradiciju u seoskom turizmu i čuli od ljubaznih i u ovom “zanatu“ iskusnih domaćina prilikom nedavne posete u organizaciji donatorske kuće IRD, kao i dragocenim savetima od valjevskog Udruženja domaćina i turizmologa iz kosjerićke TO, novopečeni podgorski turistički radnici sa optimizmom dočekuju startnu sezonu.

Smeštaj u novim i moderno opremljenim stambenima zgradama, zatim u starim i dobro očuvanim porodičnim kućama ili u preuređenim vajatima i magazama, onda bogata i raznovrsna trpeza od domaćih namirnica, sa tradicionalnim i od zaborava sačuvanim specijalitetima od kačamaka ili “belog mrsa“ do poslastica od voća, kao i prirodne lepote idiličnih predela samo su deo “aduta“ koji će privući i zadržati goste u ovom kraju.

-Ovde nikom nikad ne može biti dosadno jer je sve blizu – kaže Ljupko Milovanović, predsednik Udruženja, i nabraja: – Bazeni, hala i sportski tereni u Osečini, vredni kulturno-istorijski i verski spomenici i objekti, od Rimskog mosta na Ljuboviđi do memorijalnog kompleksa u G. Crniljevu, od crkve brvnara u Skadru do Tešmanovog konaka u Bastavu, od spomen-topa u Bratačiću ustanicima iz 1806. do kosturnica u Osečini i Peckoj, u kojima počivaju srpski stradalnici iz Prvog svetskog rata. Lovište je bogato srednjom i niskom divljači, a reke i potoci ribama i rakovima.

U svoju ponudu ovdašnji turistički poslenici obavezno ugrađuju i brojne vrednosti iz obližnjih opština do kojih se zgodno može stići: Manastir Sveti Nikolaj i drevni Soko-grad na tromeđi sa opštinama Ljubovija i Krupanj, Mačkov kamen i Dobri potok, Tršić i manastiri Tronoša, Čokešina i Kaona, onda Tekeriš, Brankovina i valjevski manastiri – Lelić, Ćelije i Pustinja, zatim Kameničko jezero i Medvednik. . .

Izuzetnu ljubaznost, srdačnost i gostoprimstvo turistički poslenici Osečine posebno ne ističu. To se, valjda, podrazumeva, smatra se u ovom pitom kraju, a za mnoge je baš gostoljubivost domaćina posebno privlačna.